بررسی ماکت مینیچمپس Minichamps Porsche 956K

من یک کلکسیونر مدل‌های دایکست سنتی هستم. به ندرت مدل‌های رزینی، ترکیبی یا درزبسته را ترجیح می‌دهم. فقط ماشین‌های فلزی با قطعات بازشو. این چیزی است که من دوست دارم، یا حداقل اگر واقعا چای می‌نوشیدم، اینطور بود. با توجه به این موضوع، جای تعجب نیست که کل مجموعه من – به جز یک مدل ترکیبی آستون مارتین والکان از برند AUTOart – تماماً فلزی و با قطعات بازشو است. ساده.

اما کنجکاوی چیز قدرتمندی است. با پر شدن بازار از مدل‌های فلزی درزبسته و رزینی، فکر کردم یکی از آن‌ها را تهیه کنم تا ببینم هیاهو برای چیست. مینیچمپ طیف وسیعی از آن‌ها را ارائه می‌دهد، احتمالاً در حال حاضر مدل‌های درزبسته بیشتری نسبت به مدل‌های بازشو دارد و قیمت بسیاری از آن‌ها مناسب است. مدل‌های درزبسته 1:18 مینیچمپ می‌توانند تا 50 دلار قیمت داشته باشند و همان سطح جزئیات را در مدل‌های بازشوی خود ارائه می‌دهند که اغلب دو برابر قیمت دارند.

بنابراین به دنبال یک پورشه 956 درزبسته مینیچمپ با مقیاس 1:18، نمونه اولیه گروه C، و آن هم با طرح رنگ‌آمیزی هوگو باس گشتم. البته، بقیه هم همینطور بودند و خیلی زود متوجه شدم که تمام شده یا به طرز وحشتناکی گران شده است. خوشبختانه، دوستی به من کمک کرد که توانست یکی را برای من ارسال کند. شان، ممنون!

من دیده‌ام که مینیچمپ در مورد کیفیت چه توانایی‌هایی دارد. پس از بررسی مدل 911 GT3 Touring آن‌ها، می‌دانستم که ماشین باس خاص خواهد بود.

اوضاع پس از رسیدن آنطور که باید پیش نرفت. من از آن دسته افرادی هستم که از فرآیند جعبه‌گشایی لذت می‌برم و طراحی خوب روی بسته‌بندی را تحسین می‌کنم. من انتظار داشتم چیزی را که از مدل‌های بازشو قبلی مینیچمپ با دیدن بسته‌بندی‌شان دوست داشتم، ببینم. آنها طراحی جعبه تمیزتر و حساب‌شده‌تری دارند. شما فکر می‌کنید “لباس بیرونی” خودرویی که از یک طراح لباس الهام گرفته شده است، باید از نظر بصری چیزی برای گفتن داشته باشد. اما نه، ماشین هوگو فقط کمی متن و طرح پرچم شطرنجی مینیچمپ را دریافت کرد.

پس از خارج کردن مدل از جعبه، آن را به طور بصری بررسی کردم و به سرعت متوجه شدم که بدون قطعات بازشو، دیدن داخل خودرو دشوارتر است. نه اینکه چیز زیادی برای دیدن وجود داشته باشد زیرا به منظور کاهش وزن، داخل خودرو خالی است. در مورد جزئیات، مینیچمپ کم نگذاشته است. در بیشتر قسمت‌های خودرو، طرح رنگ‌آمیزی با دقت بسیار زیادی اجرا شده است و چرخ‌های طلایی عقب روی بدنه مشکی عالی به نظر می‌رسند. انتظارات اولیه من با قیمت خرده فروشی 100 دلاری همخوانی داشت.

در حالی که من ماشین‌های موتوراسپرت زیادی در مجموعه خود ندارم، یک دایکست خوب را می‌شناسم و می‌توانم با اطمینان بگویم که مینیچمپ در طراحی و ساخت این مدل سنگ تمام گذاشته است. ترکیب رنگ‌های متضاد و خطوط ظریف بدنه بسیار خوب از کار درآمده‌اند. دریچه‌های هوای جلویی زیر چراغ‌ها بسیار عمیق هستند، هرچند رنگ اطراف لبه کمی نازک است. خوشبختانه چراغ‌های جلو این نقص را جبران می‌کنند. در حالی که جنس آنها پلاستیکی است، جزئیات فوق‌العاده‌ای دارند. من به خصوص پوشش‌های چرخ‌های BBS پورشه را که حس ماشین‌های مسابقه‌ای را به خوبی منتقل می‌کنند، دوست دارم.

کیفیت در قسمت جلو به اندازه سایر قسمت‌های خودرو خوب است. من از دقت برچسب شیشه جلو و نوشته هوگو باس روی بال عقب بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. حیف است که خطوط اطراف بال عقب به درستی با هم هم تراز نیستند، همانطور که در عکس قسمت عقب خودرو متوجه خواهید شد. در نهایت، لاستیک‌های صاف در کنار چراغ‌های مه شکن و چراغ‌های عقب عالی هستند.

من چند نقطه ضعف (بسیار قابل اجتناب) دیگر در مورد رادیاتورها، لوله‌های اگزوز و فرمان این خودرو دارم. رادیاتورها که در کنار فضای سرنشین و راننده قرار گرفته‌اند، به شکل مربع‌های پلاستیکی خاکستری با خطوطی روی آنها ساخته شده‌اند. برای یک ویژگی به این مشخصی، قابل قبول نیست. لوله‌های اگزوز هم همینطور. آنها فقط دو دایره نقره‌ای هستند که روی یک قطعه پلاستیکی مشکی رنگ شده‌اند. ضعیف. و چرخ‌ها به اندازه کافی “محکم” نمی‌چرخند، علیرغم اینکه شاسی نشان می‌دهد که باید بتوانند این کار را انجام دهند.

در سبک پورشه، کاهش وزن در ساخت 956 کلیدی بود. بنابراین، داخل خودرو بسیار خالی است. فقط دو صندلی سبک وزن، یک کمربند ایمنی مسابقه‌ای، یک دنده و چند گیج و دکمه وجود دارد.

با توجه به جزئیات بسیار کم، جای تعجب نیست که مینیچمپ در این زمینه موفق بوده است – تقریبا به طور کامل. فرمان MOM با برند و به خوبی ساخته شده است، اما کمی کوچک به نظر می‌رسد. کمربند ایمنی Sabelt هم همانطور که باید، فوق‌العاده به نظر می‌رسد. نکته جالب اینکه قیمت یک کمربند ایمنی جدید Sabelt می‌تواند تا 550 دلار یا معادل با قیمت پنج عدد از این مدل‌ها باشد! اما اینجا یکی دیگر از آن نقطه ضعف‌هایی است که من نمی‌توانم آن را درک کنم. دنده و گیج‌های “کنسول مرکزی” دارای جزئیات و برچسب هستند. خوب، درست است. اما کیفیت چاپ معادل با برچسب‌هایی است که شما روی یک مدل ارزان‌تر Maisto با مقیاس 1:18 پیدا می‌کنید. بله، من اینقدر ایرادگیر هستم، اما حدس می‌زنم این چیزی نیست که بیشتر مردم با قیمت 100 دلار انتظار داشته باشند.